صوت | آموزش حفظ جزء ۳۰، سوره‌های زلزال و عادیات

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا ﴿۱﴾
آنگاه كه زمين به لرزش [شديد] خود لرزانيده شود
وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا ﴿۲﴾
و زمين بارهاى سنگين خود را برون افكند
وَقَالَ الْإِنْسَانُ مَا لَهَا ﴿۳﴾
و انسان گويد [زمين] را چه شده است
يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا ﴿۴﴾
آن روز است كه [زمين] خبرهاى خود را باز گويد
بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَى لَهَا ﴿۵﴾
[همان گونه] كه پروردگارت بدان وحى كرده است
يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِيُرَوْا أَعْمَالَهُمْ ﴿۶﴾
آن روز مردم [به حال] پراكنده برآيند تا [نتيجه] كارهايشان به آنان نشان داده شود
فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ ﴿۷﴾
پس هر كه هم‌وزن ذره‌‌اى نيكى كند [نتيجه] آن را خواهد ديد
وَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ ﴿۸﴾
و هر كه هم‌وزن ذره‏‌اى بدى كند [نتيجه] آن را خواهد ديد
سوره زلزال

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا ﴿۱﴾
سوگند به ماديان‌هائى كه با همهمه تازانند و با سم[هاى] خود از سنگ آتش مى‌‏جهانند
فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا ﴿۲﴾
و برق [از سنگ] همى جهانند
فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا ﴿۳﴾
و صبحگاهان هجوم آرند
فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا ﴿۴﴾
و با آن [يورش] گردى برانگيزند
فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا ﴿۵﴾
و بدان [هجوم] در دل گروهى درآيند
إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ ﴿۶﴾
كه انسان نسبت به پروردگارش سخت ناسپاس است
وَإِنَّهُ عَلَى ذَلِكَ لَشَهِيدٌ ﴿۷﴾
و او خود بر اين [امر] نيک گواه است
وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ ﴿۸﴾
و راستى او سخت‏ شيفته مال است
أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ ﴿۹﴾
مگر نمى‌داند كه چون آنچه در گورهاست بيرون ريخته گردد
وَحُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ ﴿۱۰﴾
و آنچه در سينه‌هاست فاش شود
إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَخَبِيرٌ ﴿۱۱﴾
در چنان روزى پروردگارشان به [حال] ايشان نيک آگاه است
سوره عادیات